Námsætlan

 

MENNINGARÆTLAN FYRI DAGSTOVNIN Í ØKSNAGERÐI 2010

 

Innleiðing

Børn hava altíð lært og menniskju halda áfram at læra alt lívið. Tað er við hesum

í huga, at rammurnar fyri námsætlanina eru gjørdar.

At seta sær mál hevur alstóran týdning í nútíðarsamfelagnum; uttan mál er kósin

og harvið úrslitið tilvildarligt.

Námsætlanin skal vera ein hjálp til at skipa og tryggja, at børn verða stimbrað á

bestan hátt soleiðis, at tey kunnu gerast gagnligur partur av samfelagnum og

vera við til at menna okkara fólkaræðisliga samfelag, bæði nú og í framtíðini.

Starvsfólk standa í dag í eini tvístøðu. Vit vaksnu uppala og útbúgva børnini í

nútíðini, men gera hetta við støði í okkara egnu fortíð, við tí endamáli at fyrireika

børnini uppá framtíðina, ið vit ikki kenna.

Tí er henda námsætlanin eitt arbeiðsamboð, ið javnan skal endurskoðast og

eftirmetast.

Á Dagstovninum í Øksnagerði hava vit í nøkur ár havt tríggjar málsetningar, ið vit

miðvíst og áhaldandi hava arbeitt við, sum ein part av tí dagliga arbeiðnum, og

sum ein part av samstarvinum innanhýsis í starvsfólkabólkinum. Hesir tríggir

málsetningar eru:

• At varðveita og menna samstarvið á stovninum. Hetta inniber millum

annað, felags virksemi millum starvsfólk, foreldur og børn.

• At varðveita og styrkja sjálvsvirðingina hjá tí einstaka barninum. Hetta

inniber millum annað, at vit viðurkenna barnið og síggja styrkir, framum

veikleikar.

• At varðveita og styrkja tann sosiala førleikan hjá børnunum. Hetta

inniber millum annað, at vit stuðla børnunum í at hjálpa hvørjum øðrum,

at vit skapa eitt jaligt umhvørvi, har barnið kennir seg at hoyra til

bólkin/stovuna/stovnin, at vit geva rúm fyri ymiskleika, og at vit stuðla

børnunum í at knýta vinarbond.

 

Í samband við kunngerð frá 4. mai 2006 um virksemi o.a. á dagstovnum og

dagrøktum, valdu vit at víðka málsetningarnar til hesa námsætlan.

 

Frágreiðing um námsætlan

Barnið er ein heild, og hesum taka vit hædd fyri í okkara námsætlan. Innan

dagstovnaøkið, meina vit ikki at til ber, at leggja dent á at menna førleikar eftir

ávísari skipan, ella tímatalvu, tí teir ymisku førleikarnir eru tengdir at hvørjum

øðrum, og arbeiðast skal við at styrkja barnsins førleikar í eini heild.

Námsfrøðiliga arbeiðið byggir í stóran mun á, at vit skulu skapa karmar, har ið

barnið fær høvi til at mennast á øllum økjum við teimum fortreytum og førleikum,

ið barnið hevur.

Okkara námsætlan byggir á 7 øki. Fyri lættliga at skapa yvirblikk, hava vit gjørt

eitt yvirlit á talvuna niðanfyri.

 

Yvirlit

Hvørt øki í yvirlitinum er partur av eini størri heild. Pílarnir ganga báðar vegir, og

til øll økini fyri at vísa samanhang, hóast tey á pappírinum eru uppbýtt.

Teir persónligu og sosialu førleikarnir hava fingið serligt rúm, av teirri orsøk, at

hesir førleikar eru grundarsteinarnir undir menningini hjá hvørjum einstakum

barni.

Námsætlanin er eitt námsfrøðiligt amboð, ið hjálpir við at gera eitt meira

málrættað arbeiði, ið aftur skal tryggja barninum eitt skilagott menningar tilboð.

Ætlanin eigur at taka hædd fyri, hvørjum menningarstøði einstaka barnið er á.

 

Persónligir førleikar

Sjálvsvirði

Sjálvhjálpni

Felagsskapskensla

Samleiki

Sjálvsfatan

Sjálvsálit

Hugflog

Kenslur

 

Sosialir førleikar

Samskifti

Innlivingarevni (empati)

Samkensla

Samstarv

Vinarløg

Spæl

Reglur

Loysa tvístøður

Fólkaræði

Evni at lurta

 

Málsligt

Talumál

Kropsmál

Málfatan

Mimikkur

Myndamál

Skriftmál

Symbol

 

Náttura

Djór

Plantur

Umhvørvi

Árstíðir

Veður

Teknikkur

KT

Vøkstur

Formar

Rúmd

 

Skapanarevni

Barnsins tiltak

Hugflog

Tónleikur

Sangur

Sjónleikur

Tekning

Máling

List

 

Mentan

Sangur

Sjónleikur

Bókmentir

Filmur

List

Dansur

Átrúnaður

Onnur

Mentan

 

Kroppur

Sansir

Motorikkur

Kenna

kroppin

Kostur

Heilsa

 

1) Persónlig menning

Endamál:

Vit seta sum mál, at vit vilja styrkja/varðveita barnsins sjálvsvirði, sjálvsálit og

sjálvhjálpni, fyri at barnið kann menna eina jaliga sjálvsfatan.

 

Tað er týdningarmikið, at samskiftið við børn á stovninum fer fram við

virðing. Neyðugt er at viðurkenna barnið, við t.d. at geva sær tíð til at

lurta, hava eygnasamband og klára at rúma kenslunum, og seta orð á tær.

Vit vaksnu mugu vera týðilig, og vísa hvat vit ynskja, og hvar okkara mørk

eru.

Vit tosa vinarliga við barnið, og kunnu saman við barninum, finna hóskandi

losnir, bæði í tvístøðum ella ivamálum.

Umráðandi er, at starvsfólkið setir hóskandi krøv og avbjóðingar til tað

einstaka barnið, so tað fær uppliving av at eydnast, hóast tey hava kýtt seg

til úrslitið.

 

• Fyri børn í aldrinum 1-2 ár:

Tá barnið byrjar í vøggustovu, er tað fyrsta vit gera, at skapa eitt tilknýti til

barnið. Hetta tilknýtið hevur stóran týdning, fyri trivnaðin hjá barninum á

stovninum.

Vit viðurkenna barnið, við at rúma ymisku kenslunum tað hevur, vera nærverandi

og fylgja barnsins initiativi. Vit lurta og seta orð á, so barnið kennir á sær, at tað

er týdningarmikið.

Í vøggustovuni arbeiða vit serliga eftir einum leisti, ið vit kalla: sjálvbjargin børn.

Hetta er ein arbeiðsháttur, har vit lata børnini gera alt tað, tey duga sjálvi. Vit

eggja teimum til at gera meira, og hjálpa, tá tey ikki klára meira. T.d. kann eitt

barn fáa beinini inn í brøkurnar, men tað er ringt at fáa buksurnar upp um

blæurumpuna, ella tað kann vera ringt at fáa inniskógvarnar av hælinum, men

lætt at hála av fótinum.

 

• Fyri børn í aldrinum 3-4 ár:

Vit síggja og hoyra barnið, og viðurkenna barnið, sum tað er. Vit hjálpa børnunum,

at seta orð á seg sjálvi, og har gjøgnum læra vit tey, at viðurkenna seg sjálvan

sum tey eru. Fyri at styrkja sjálvsálitið hjá barninum, kunnu vit eggja tí at taka

ímóti avbjóðingum, og rósa hesum royndum og úrslitum.

Framvegis arbeiða vit við at gera børnini sjálvbjargin í dagligum høpi, t.d. við

klæðum, matpakka, rudding og tvístøðum.

Børnini eru nú betri fyri málsliga, vit eggja teimum til at samskifta við hvønn

annan, bæði í smáum og størri bólkum, so tey venja seg við at hava orðið.

Børn í hesum aldrinum, eru nú byrjað at spæla saman. Eisini eru tey før fyri at

brúka hugflogið í spælinum. Tíð og umstøður til spæl og fordjúpilsi, er við til at

menna hetta.

 

• Fyri børn í aldrinum 5-7 ár:

Vit seta orð á umhvørvið, gerðir, kenslur og ætlanir. Geva okkum tíð, til at lurta

eftir barninum. Vit viðurkenna børnini, og fylgja teimum í tí, sum tey taka sær til.

Vit seta krøv, ið svara til barnsins menningarstig. Hetta gera vit í ymiskum høpi

og virksemi. Av hesum fær barnið kenslu av at eydnast, at duga og tess vegna

eina jaliga sjálvsfatan. Vit geva børnunum tíð, til m. a. at lata seg í o. a., fyri at

økja um teirra sjálvbjargniVit skapa støður, har barnið fær kenslu av at hoyra

til, og av at vera ein partur av felagsskapinum. Hetta gera vit, m.a. við at taka

væl ímóti um morgunin, og hava samling, har øll verða nevnd og løgd til merkis.

 

2) Sosialir førleikar

Endamál:

Vit vilja geva børnunum møguleika, fyri at uppliva gleði og menning, í samspæli við

vaksin og børn á stovninum.

 

Tey vaksnu eru fyrimyndir hjá børnum. Tey læra og mennast, av tí umhvørvi

tey eru í. Vit kunnu ávirka børnini, gjøgnum egnan atburð og samskiftishátt.

Við at seta orð á, hava eygnasamband og vera nærverandi í samskiftinum við

børnini, fáa tey samskiftisamboð, ið tey sjálvi kunnu nýta í dagligdegnum.

 

• Fyri børn í aldrinum 1-2 ár:

Í hesum aldri spæla børn mest einsamøll, ella við síðuna av hvørjum øðrum. Vit

stuðla hesum og eru klár at seta orð á tað, sum barnið ger og vil. Hetta er serliga

umráðandi í hesum aldri, tí at børnini eru ikki málsliga klár til sjálvi, at seta orð á

sínar ætlanir og tankar.

Soleiðis kunnu vit gjøgnum spæl og samveru, menna barnsins samskiftisførleikar,

á ein virðiligan hátt.

Fyri børn í hesum aldrinum, hevur relatiónin til vaksin størri týdning enn

relatiónin til onnur børn, og tí hevur tað alstóran týdning, at tey vaksnu eru

nærverandi.

 

• Fyri børn í aldrinum 3-4 ár:

Vit skapa umstøður, har børnini kunnu spæla saman bæði úti og inni. Her verður

m.a. hugsað um viðkomandi/mennandi leikur, og eitt ávíst rásarúm at spæla í. Tað

gevur teimum møgulleika at knýta vinarbond, og royna seg í at loysa tvístøður,

forhandla, og fordjúpa seg.

Tað fría spælið er virðismikið í sær sjálvum, og er neyðugt fyri barnið. Spælið er

m.a. ein neyðug fyrireiking til vaksna lívið, og kann eisini hava terapeutiska

ávirkan.

Tey vaksnu kunnu hjálpa børnunum at samskifta, tá teimum væntar orð, so tey

málsliga vera før fyri at loysa tvístøður og ivamál.

Aldurssvarandi regluspøl eru m.a. við til at menna børnini, í at útseta egin

áhugamál eina løtu og fylgja spælireglum.

 

• Fyri børn í aldrinum 5-7 ár:

Vinarløg hava størri og størri týdning, so hvørt sum børnini eldast. Tí er

umráðandi, at vit taka hædd fyri hesum, tá vit leggja dagarnar til rættis.

Neyðugt er t.d., at umhugsa samanseting av børnum, tá vit býta okkum upp í

bólkar.

Vit hava aldurssvarandi spøl og leikur, so børnini kunnu spæla saman á ymiskan

hátt.

Hóast vit, partar av degnum, hava skipað virksemi, verður spælið virðismett og

raðfest hjá okkum. Tað er gjøgnum spælið, at børnini fáa venjing í nógvum

sosialum førleikum. Tey forhandla, argumentera, hjálpa hvørjum øðrum og

samstarva. Tey verða tilvitað um kenslur hjá sær sjálvum og øðrum. Tey vaksnu

skulu loyva børnunum, at gera sínar royndir, men vera klár at hjálpa, tá tørvur er

á tí.

Tann vaksni kann t.d. finna hóskandi loysnir saman við børnunum, og stuðla

teimum í at fáa egin sjónarmið fram, og at lurta eftir hvørjum øðrum.

Vit eggja børnunum til at seta orð á sínar kenslur, so at tey verða meira tilvitað

um kenslulívið hjá sær sjálvum og øðrum.

Umframt hetta, nýta vit ”Stig fyri stig”, ið er eitt námsfrøðiligt amboð, til at

menna sosialar førleikar.

 

3) Málsligt

Endamál:

Vit vilja stimbra málið hjá børnunum, so at tey mennast, til bæði at skilja og at

úttrykkja seg málsliga.

 

Alla tíðina arbeiða vit fram ímóti, at barnið dugir at nýta og skilja málið,

bæði tað talaða málið og kropsmálið.

Vit tosa nógv saman, og geva børnunum tíð til at greiða frá. Starvsfólkini

eru týðilig í gestus og mimikki, og vit hjálpa børnunum at seta orð á.

Vit lesa og siga frá søgum, syngja og ríma.

Um tørvur er á tí, kunnu børn fáa hjálp frá talupedagogi.

 

• Fyri børn í aldrinum 1-2 ár:

Vit seta orð á alt. Siga hvat vit gera og ætla at gera, endurtaka rætt tað sum

barnið sigur, lesa kropsmálið hjá børnunum, og siga tað hart fyri at vita, um vit

hava skilt barnið rætt. Starvsfólkini eru týðilig í kropsmáli og andlitsmimikki. Vit

syngja, ríma, nana/syngja skjaldur og lesa søgur.

 

• Fyri børn í aldrinum 3-4 ár:

Vit hjálpa børnunum at seta orð á. Vit hava samling har vit syngja, siga frá

søgum, ríma, siga ramsur og børnini sleppa sjálvi at siga frá ymiskum.

Vit geva okkum tíð til at lurta eftir barninum, og práta um upplivingar og annað, ið

er áhugavert.

 

• Fyri børn í aldrinum 5-7 ár:

Vit hava samling nærum hvønn dag. Har kunnu vit tosa um evni vit arbeiða við. Vit

syngja, kvøða, hoyra søgur og annað.

Vit eggja børnunum at reflektera, og seta orð á tað sum er farið fram.

Á stovuni hava vit tøl, bókstavir og orð sjónlig, við t.d at hava tað á vegginum.

Hetta kann fremja lesihug og førleika hjá børnunum.

Hvørt barn hevur eina mappu við forskúlauppgávum, ið eisini stuðla ta málsligu

menningina. Umframt hetta nýta vit høvi, at tosa við børnini um upplivingar og

tað, ið tey eru upptikin av.

 

4) Kroppur og rørsla

Endamál:

Vit vilja stuðla upp undir, at børnini verða tilvitað um og fáa kunnleika til kroppin

og gleði at brúka hann. Vit vilja eisini gera børnini tilvitað um matin vit eta, og um

reinføri.

 

Vit stuðla børnunum í teirra rørsluligu menning og leggja lunnar undir gleðina

við at brúka kroppin, og vit royna at geva børnunum áræði til at orka, tíma

og vilja røra seg og brúka sín kropp. Hetta gera vit við fyrst og fremst at

nýta teir møguleikar sum stovnurin hevur, bæði inni og úti.

Á spæliplássinum eru m.a. reiggjur, dandur, skreiðibreyt, brekkur, trappur

klatristativ, fótbóltsvøllur, sandkassar/sandleikur, træverkstaður, mánabilar

og súkklur til ymsar aldursbólkar. Børnini hava altíð atgongd til vatn, sand og

mold.

Inni hava vit m.a. trampolin, heingikoyggju, madrassur, stórar terapibóltar,

tunnel og møguleika fyri at røra seg til tónleik.

Ì rættini verða borð og stólar eisini nýtt til at spæla/ byggja banar við.

Fyri at børnini gerast tilvitað um reinføri, verða tey m.a. mint á at vaska

sær um hendurnar, áðrenn vit eta og aftaná vesivitjan.

 

• Fyri børn í aldrinum 1-2 ár:

Børn í hesum aldri eru serliga upptikin av sansastimbrandi og rørsluligum

virksemi, og eru upptikin av at røra og smakka uppá ymiskt, klatra o.a.

Vøggustovubørnini eru ofta úti. Her brúka tey bæði tann partin, ið er serliga

innrættaður til tey, men tey nýta eisini restina av garðinum, tá tey hava tørv á

størri avbjóðingum. Umframt at nýta møguleikarnar uttandura og í

felagsrúminum, er vøggustovan serliga innrættað til smábørn. Her hava vit m.a.

kúlubað, púturúm, spegl í barnahædd og pláss til spæl á gólvinum. Vit geva

børnunum møguleikan, at gera so nógv sum tey megna og hjálpa, tá tey ikki duga

(ella røkka) sjálvi.

Børnini vaska hendur, áðrenn vit eta og fáa turkað hendur og munn aftaná tey

hava etið.

 

• Fyri børn í aldrinum 3-4 ár:

Vit stimbra bæði grovmotorikkinum og fínmotorikkinum hjá børnunum. Hetta

gera vit við at fara túrar, gera fimleik, og dansa til rútmur. Eisini lata vit børnini

fáa møguleika til at klippa, perla, tekna, byggja lego o.s.fr.

Vit geva teimum tíð, so tey sjálvi kunnu lata seg í og úr.

Vit brúka møguleikarnar, ið stovnurin hevur at bjóða, bæði úti og inni.

 

• Fyri børn í aldrinum 5-7 ár:

Børnini eru nú eldri, krevja meira pláss og avbjóðingar. Umframt túrar í

nærumhvørvinum, gera vit longri túrar, serliga í haganum, har børnini sleppa at

royna seg bæði sálarliga og kropsliga. Vit hava m. a. verið á Kongavarðunum,

Slættaratindi og í Kirkjubø. Vit nýa møguleikarnar í felagsrúminum og garðinum.

Træverkstaðið verður nógv brúkt, og tey venja seg dúgliga at brúka tey ymisku

amboðini.

Í svimjihøllini fáa børnini møguleika at verða trygg í vatni, at vera sjálvbjargin,

við tað at tey skulu lata seg úr og í, og halda skil á sínum egnu tingum.

Fínmotoriskt hava børnini ymiskar møguleikar. Tey kunnu klippa, líma, tekna,

byggja lego/klossar og perlur.

Vit gera onkutíð mat við børnunum, harvið gerast tey tilvitað um matin og fáa

innlit í, hvussu matur verður tilgjørdur.

 

5) Náttúra

Endamál:

At børnini kunnu kenna gleði at ferðast í náttúruni og fáa kunnleika til djór,

plantur og annað.

 

Ein partur av okkara samleika er gjørdur av tí staði, har vit eru uppvaksin.

Tískil er tað neyðugt hjá børnunum at kenna ta føroysku náttúruna og

hennara fyribrygdi. Vit geva børnunum møguleika at uppliva djór, plantur,

veðrið og náttúrufyribrygdi.

Vit hava t.d. eitt stórt akvarium, og eitt stórt fuglabúr við undirlatum. Her

hava børnini dagliga møguleika at uppliva djórini.

 

• Fyri børn í aldrinum 1-2 ár:

Tey yngstu børnini sansa meira enn tey duga at siga frá. Vit geva barninum

møguleika at síggja, hoyra, nerta og lukta djór og blómur.

Vit ganga túrar í nærumhvørvinum at geva djórunum breyð, vit syngja um djór og

um hvat tey siga, vit lesa søgur og spæla djór.

Vit eru úti og spæla í ymiskum veðri, so tey verða var við hvussu ymiskt tað er.

Á spæliplássinum er bæði gras, plantur, smákykt og smáfuglar.

 

• Fyri børn í aldrinum 3-4 ár:

Vit fara túrar í smærri bólkum. Vit eru nógv úti, heinta blómur, samla smákykt og

gera ymiskar túrar.

Eisini lesa vit bøkur um náttúruna og tosa um tað, vit síggja og uppliva, tað veri

seg seyðir, trø ella mánin. Vit vísa børnunum á týdningin av at varðveita náttúruna

reina, og at vit tí taka upp eftir okkum sjálvum.

Um veturin brúka vit kavan til kavamenn, regnið skal til fyri at urtir og grøs

kunnu vaksa, og sólin er ikki so heit um veturin sum um summarið. Hetta gera vit

børnini var við, og samstundis kunnu vit tosa um onnur náttúrufyribrygdi.

 

• Fyri børn í aldrinum 5-7 ár:

Vit brúka ein stóran part náttúruna sum pedagogiskt amboð. Vit arbeiða javnan

við longri verkætlanum við einum tema, har náttúran í stóran mun verður

inndrigin.

Vit gera longri og styttri túrar í størri og smærri bólkum alt eftir hvat

endamálið við túrinum er.

Børn hava ofta stóran áhuga í og vita nógv um djór, og vit stuðla undir áhugan við

at læna viðkomandi bøkur og uppsøkja ymisk djór.

Vit eru t.d. í haganum, fjørðuni, ánni, Náttúrugripasavninum, sjósavninum,

viðalundini og úti í garðinum. Dentur verður lagdur á, at børnini kunnu kanna og

seta spurningar við tað, sum tey uppliva og finna av ymiskum.

Vit leggja dent á at virða umhvørvið, við t.d. at taka rusk upp eftir okkum og tosa

um týdningin av at fara væl um náttúruna.

 

6) Mentan

Endamál:

Vit leggja dent á, at børnini fáa kunnleika til føroyska og aðra mentan.

 

Eitt týðiligt dømi um føroyska mentan er málið, vit tosa. Tí er tað

týdningarmikið, at vit vanda okkum um orðini.

Vit lesa bøkur, syngja og hoyra tónleik, ið er á føroyskum, men eisini á

útlendskum.

Vit hava ymiskar afturvendandi siðvenjur.M.a.halda vit føðingardag

stovnsins, og føstulávint og hava felags útferð. Ì desember hava vit

jólahald, har børnini framføra ymiskt fyri foreldrunum og vit hava eina

hugnaløtu inni á stovunum, har vit fáa ein drekkamunn og jólamaðurin vitjar.

 

• Fyri børn í aldrinum 1-2 ár:

Fyrstu fetini til føroyska mentan er tað føroyska málið. Tí leggja vit serligan

dent á at tosa og lesa føroyskt, hoyra føroyskan barnatónleik, syngja á

føroyskum.

Børnini eru smá og luttaka eftir førimuni í teimum mentunarligu tiltøkunum ið

stovnurin hevur at bjóða, tí stórur munur er á, um eitt barn júst er vorðið eitt ár

ella næstan er trý ár.

 

• Fyri børn í aldrinum 3-4 ár:

Vit vitja bókasavnið og læna bøkur. Vit lesa søgur, siga rím og ramsur og syngja.

Til hátíðardagar nýta vit høvi at fáa kunnleika til okkara tjóðareyðkenni, t.d.

tjaldrið og Merkið.

Vit ganga túrar í Havnini og síggja m.a. standmyndir, ið har eru.

Vit luttaka í mentunartiltøkum, so sum sjónleikur á pedagogskúlanum og konsert

hjá symfoniorkestrinum.

 

• Fyri børn í aldrinum 5-7 ár:

Vit luttaka í mentunartiltøkum, sum t.d. tá pedagoglesandi framføra sjónleik á

Læraraskúlanum og konsert hjá Føroya Symfoniorkestri.

Vit syngja, kvøða og dansa og tosa um ymisk viðkomandi evni.

Vit hava møguleika at vitja ymiskar stovnar, ið eru viðkomandi í mun til eitthvørt

evni vit arbeiða við - t.d. Listaskálin, Náttúrugripasavnið og Forngripasavni.

Nakrar túrar fara vit fyri at vitja søgulig støð. T.d. Reynsmúlalág, Kongaminni,

minnisvarðar, standmyndir o.a. À hesum túrum verður tosað um tey ymisku

støðini, og tað vit síggja.

 

7) Skapanarevni

Endamál:

At børnini kunna úttrykkja seg kreativt og brúka sítt hugflog.

 

Tey vaksnu mugu vera kveikjandi og skapa umstøður, ið gevur teimum

møguleika og hug til at finna, menna, og skapa teirra egna úttrykk.

Vit hava t.d. tilevningsverkstað og træverkstað við ymiskum tilfari og hava

eisini ymiskt tilfar inni á stovunum.

Á spæliplássinum hava vit ymiskar sandkassa leikur, gomul dekk, plankar og

annað skrambul, ið børnini brúka til alt møguligt.

Heldur enn at nýta skabilónir, vilja vit styrkja barnins skapanarevni við at

lata barnið skapa sjálvt.Vit miða ímóti bert at hava máling í grundlitunum, so

børnini læra hvussu litir verða blandaðir.

 

• Fyri børn í aldrinum 1-2 ár:

Í hesum aldrinum er umráðandi, at børnini sleppa at royna seg við ymiskum tilfari,

fyri at vekja teirra áhuga.

Í vøggustovuni sleppa børnini at tekna og mála. Ofta byrja tey við at smakka uppá

málingina, fyri síðan at seta spor við pensli ella fingrunum.

Vit dansa til tónleik, syngja, spæla, byggja lega og skapa ymiskt burturúr sandi.

 

• Fyri børn í aldrinum 3-4 ár:

Vit dansa til tónleik, mála, klippa, líma, gera gandadeiggj, byggja lego og klossar.

Børnini hava møguleika fyri at klæða seg út í ymisk klæðir og spæla rollur

samsvarandi.

 

• Fyri børn í aldrinum 5-6 ár:

Vit eggja børnunum til at vera skapandi á ymiskan hátt, við ymiskum tilfari, ið

stovnurin eigur, og tí vit finna á túrum.

Vit mála, gera gandadeiggj, gera hús og annað úr pappeskjum og mjólkapakkum,

dansa og spæla sjónleik. À stovuni eru leikur, ið eru mennandi fyri hugflogið so

sum lego, klossar og útklæðingsklæðir.

 

Dokumentatión.

Fyri at vita um vit fylgja málunum í menningarætlanini er neyðugt at

dokumentera og eftirmeta arbeiðið á stovninum. Vit kunnu dokumentera, við at

taka myndir og seta í myndamappu til hvørt barnið, og hanga myndir á veggin. Til

ber at eftirmeta við at gera brúkarakanningar, har vit spyrja foreldrini hvørja

hugsan tey hava, um tað evnið vit kanna. Heimasíðan www.oksnagerdi.fo verður

somuleiðis nýtt til at dokumentera, hvat vit gera.

 

Eftirrit.

Hetta er onnur útgáva av okkara menningarætlan.

Eftirmetingararbeiðið byrjaði á vári í 2009, og er komið at enda, nú vit skriva

desember 2009. Vit halda tað vera neyðugt at endurskoða menningarætlanina við

jøvnum millumbili. Hetta fyri at starvsfólkið kann taka undir við tí, ið skrivað

stendur. Neyðugt er, at vit øll eru tilvitað um okkara menningarætlan, so at tað

er sjónligt hvussu vit arbeiða her í Øksnagerði.